Page Title

Nieuws

Deze rubriek toont alle actualiteit m.b.t. het FPB, gaande van de meest recente studies, persberichten, en artikels tot aankondigingen van toekomstige publicaties, workshops, colloquia…

Het Federaal Planbureau onderzoekt de weerslag van de toepassing in België van de wet "de Robien" (16/11/1997)

!

Bovenstaande HTML-versie van het communiqué bevat doorgaans niet alle informatie van de PDF-versie. Voor een volledige versie (met grafieken en tabellen), download het communiqué in PDF-formaat hieronder of in het kader 'PDF & downloads' rechtsbovenaan.

De Working Paper analyseert de weerslag van de invoering van het "Voorstel Rocard" op de Belgische economie, zowel op micro-economisch als op macro-economisch vlak.

Het door Rocard voorgestelde mechanisme bestaat erin de ondernemingen ertoe aan te zetten de arbeidsduur te verminderen door de werkgeversbijdragen op de eerste 32 werkuren forfaitair te verminderen en ze voor de uren boven die limiet te verhogen. De originaliteit van het voorstel ligt in het feit dat het een soepel mechanisme is, waardoor een individuele arbeidsduurvermindering mogelijk wordt, en dat de vermindering van de werkgeversbijdragen forfaitair gebeurt, hetgeen eerder de arbeidsverdeling onderaan de loonladder bevordert.

De auteurs hebben een micro-economisch model ontwikkeld waarmee, op basis van twee beperkingen (geen toename van de loonkost en een bruto loonverlies van 1% boven het minimumloon), de optimale arbeidsduurvermindering en de daarmee samenhangende looncompensatie kunnen worden berekend. Voor werknemers, die het minimumloon of minder verdienen, wordt de arbeidsduur zonder loonverlies teruggebracht tot 32 uur, terwijl voor de werknemers die meer verdienen de arbeidsduurvermindering zeer snel afneemt naarmate het loonpeil stijgt.

Bij toepassing op alle Belgische marktsectoren geeft het model de volgende resultaten: de gemiddelde arbeidsduur daalt met 3,2 % en de loonarbeid groeit met 3,0 % (wat na zeven jaar overeenkomt met 71.000 nieuwe banen). Als men rekening houdt met het macro-economisch terugkoppelingseffect, dan zouden er nog eens 8.000 extra banen kunnen worden gecreëerd. Het BBP en het prijspeil zouden grosso modo onveranderd blijven. De totale kost voor de overheidsfinanciën zou hoog oplopen (60 miljard).

In de praktijk heeft het Rocard-mechanisme zo zijn beperkingen: moeilijkheid voor de ondernemingen om de arbeidstijd en dus het uurloon individueel te beheren, gevaar voor fraude bij de aangifte van de uurroosters.

  Beschikbare gegevens

None

  Thema's

None

  JEL

None

  Keywords

None

Please do not visit, its a trap for bots